به حق حرفهای نشنیده،کارهایی در خشک انجام می گیرد که در هیچ جای ایران سابقه ندارد،در نوروز امسال که مصادف بود با کاندیدا شدن مردم برای شورا ،انگار قطع الرجال شده بود ،برای دوا هم که شده بود یک نفر داوطلب شورا یافت نمی شد، و اگر روستایی شورا نداشته باشد به معنای آنست که آدمیزادی در ده زندگی نمی کند لذا هیچ بودجه و اعتباری برای ده در نظر گرفته نمی شود و به این منظور بنده خدا دهیار محترم ریسمان و آسمان را با یکی از دوستان بنام ع-م بهم بافتند و تمام سوراخ سنبه ها را گشتند تا افرادی را برای شورا پیدا نمایند,ابتدا به ساکن ،افراد را شناسایی سپس خواهش و التماس برای قبول کردن کاندیداتوری شورای اسلامی.
بنده های خدا همان اول می گفتند دست از ما بکشید ما را رد می کنند ،حالا زحمت آنموقع خجالت، دهیار محترم و دوستمان با اطمینان خاطر می گفتند شما خاطر جمع باشید بقیه اش با ما،قول داده شده که کسی مردود اعلام نشود.
تا این که موقع موعود فرا رسید و از 4 نفری که کشان کشان ثبت نام به عمل آمده بود به سلامتی همگی 3 نفرشان مردود اعلام شدند.حالا چرا؟ خدا می داند.زمانی که این داستان کاندید شدن دوستان را شنیدم ناخود آگاه به یاد عزیز نسین نویسنده طنز پرداز معروف ترک افتادم که شبیه چنین مواردی چه جوشهایی که نمی زد.
هر نغمه که پیش آرند ما با هم در شویم هر ساز که بنوازند مابا هم در سازیم
با خار خوش در آییم گر گل بدست ناید بر خاک ره نشینیم گر بوریا نباشد
هر کس بهر گروهی دارد امید چیزی ما را امید گاهی،غیر از خدا نباشد
