علیجان ممدا ژول ورن خشک

ژول ورن رمان نویس مشهور فرانسوی  با کتابهای سفر به مرکز زمین،زیر دریا و دور دنیا در هشتاد روز شهرتی جهانی پیدا کرد و با پیش بینی های ارزنده و روشن بینانه خود ،چراغ راهنمای نواوران و دانشمندان پس از یک سده پس از خود شد.و در سال 1905 یعنی 111 سال پیش به ابدیت پیوست.

در همین حدود شخصی کوتاه قد اما فربه بنام علیجان ممدا در خشک زندگی میکند مردم روایت میکنند که وی همیشه کتابی در دست داشته و در زمان بیکاری از روی کتاب برای مردم مطالبی میخوانده است. در آنزمان مردم در فصل سرما که توام با برف و باران و بیکاری عجین بوده در محلی بنام پی شهر مینشسته و با هم از هر دری سخنی میگفتند.

همانطوریکه میدانیم در انزمان تعداد با سوادان بسیار اندک بوده اند .و این نشانده شخصیت  برجسته و  آگاه ایشان در علوم  مطرح آنزمان  است.ایشان از روی آن کتاب پیش بینی های عجیب و غریبی میکند که در آنزمان اینقدر نا ملموس  و غیر قابل درک جلوه میکند که مردم به او لقب دیوانه را داده اند.

ایشان میگفتندکه:

پنجم فروردین روزپاکی و مهربانی و میثاق خشک تروتازه و کلاته بالای شاد

خداوندا بده شری که خیر ما در آن باشد.

این کلام مصداق همان موضوع است .در زمانیکه همگی در تدارک تحویل سال 93 به 94 بودیم چند تا جوان بی تجربه  و خام باعث و بانی یک دعوا در خشک شدند و

در این موقع عده ای از  افراد بزرگ  خشک و کلاته بالا که از نبوغ و جسارت واز قلوبی با صفا و صمیمیت برخوردار بودند یک روز بیاد ماندنی را برای همیشه تاریخ دو

روستا  در راستای  بد خلقی این جوانان خلق کردند.

5 فروردین 94 عده ای خودجوش از خشک بطرف عقیک با پای پیاده رهسپار شده و تمامی آشغالهاییکه ریخته شده بود را جمع اوری و با یک وانت حمل کرده و

سوزاندندو از طرف کلاته بالا نیز این روند با چاشنی دف  و ساز تکرار شد وهمگی روز خوبی را با برپایی بازیها کهن و سنتی و خوردن چای و شیرینی و تقدیم

یادبودهای به سالمندترین و خردسالترین افراد برگزار کردند.

از شنیدنیها حاکی است که امسال نیز در نظر است تا مراسم در عقیک با برنامه تر اجرا گردد.در صورت خبر موثق اطلاع رسانی خواهد شد.

پیشا پیش نوروز 95 بر خشک خجسته باد

بنام یزدان پاک و بی همتا

بر چهره گل نسیم نوروز خوش است                 بر طرف چمن روی دل افروز خوش است

از دی که گذشت هرچه بگویی خوش است        خوش باش و مگوی ز دی که امروز خوش است. (خیام)

آرام آرام سال 94 به پایان خودش نزدیک میشود و یکسال از عمرمان نیز سپری میگردد.باز سخن همیشگی در ذهن خطور میکند که آیا چند درصد از آرزوهایمان

 براورده شدند.بزرگی میگوید اگر تنها 5/1از آرزوهای شما تحقق پیدا کند شما آدم خوشوقتی خواهید بود.بهرحال لازم است چند نکته را برای مسافرت نوروزی

یاداوری نمایم.برای یک مسافرت خوش رعایت نکات ذیل ضروریست:

آوردگاه سخن در لهجه خشکی

1-ور بوم خو مشوم دو کار مه کرده مشه هم یار خو ره مینوم هم کشمو نگه دشته مشه.

2-جنگ سر خد آشتی سر خرمن.

3-ده ره اوو ببره دل مه ره خو.

4-آتشو کو به اندازه که صاحب خونه لوچ نندازه.

5-بیماری به خروار میه و به مثقال مره.

6- درد کسو مخ در دیوار.

7-توو داروم توو شوو داروم هرچه مدی اشتوو داروم.

8-چغندر کلو ته توره یه.

9-فلانی زنده باشه کو در بزناباد به.

10-یک سوزه به خود یک جوالدوز به مردم.

11-از کوشدوز لخات

12-بز گر از گله دور

13-اوو ره ور خد کرده  برق ور ناکرد

14-از خلا اوو شیرین

15-خر از همه خرتر اوو خوردنی از همه بالاتر

خشک و خشکسالی و گل گل آب روان

از قدیم و ندیم گفته اند ده ره اوو به بره دل مه ره خوو به بره.

خیلی بنا نداشتم که به این زودی  وارد مقولات فعلی ده وارد شوم اما متاسفانه اینقدر اوضاع وخیم هست که مجبور شدم نکاتی را یادآوری نمایم.

همانطوریکه میدانیم مدتهاست چرخه جهانی حول محور خشکسالی و کم آبی است و منطقه ما مزید بر علت است واگر آب را به درستی مدیریت

ننماییم به زودی اوضاع غمباری را شاهد خواهیم بود.

همولایتی های ما در بهاران و فصل باران چشم بر آسمان دارندکه کی ابری خواهد آمد و اشکی از برای نعمت الهی خواهد ریخت تا بلکه تخمی بپاشند و

بذری بدروند و سفره های زیر زمینی سیراب شوندو نا خودآگاه آن سرود زیبای  باز باران با ترانه با گهرهای فراوان ......... در ذهنم تداعی معانی میشود

اما افسوس و صد افسوس که در ده گوش کسی بدهکار حرف حسابی نیست.

در جای جای کوچه پسکوچه های ده لوله ها ترکیده و گل گل اوو روان است و هیچ کسی نیست تا جلوی هدر رفتن آب این در گرانمایه را بگیرد .

آخر چرا ؟چرا کسی به فکر نیست اگر آب نباشد آبادانی نیست  اگر آب نباشد عبادتی صحیح نیست ایمانی نمیماند.سرمایه ما حیف و میل میشود و

همه در خواب خرگوشی.جواب خدا و نسلهای آینده را که خواهد داد.چشمها را باید شست و جوری دیگری باید دید.