بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم
صبحگاه سال 2017 که در بیشتر کشورهای مسیحی با جشن و پایکوبی همراه است،قاتل خاموش دومین خانواده خشکی را در مورنج طعمه خود ساخت ،و خشک و منطقه را در غمی بزرگ فرو برد.
همچنانکه در بخش ،خشک دیار مهتران و مهرگان سخن رفت،وجود دشواریهای سالخوردگان و سالمندان و پیران ودر یک جمله ،آنهاییکه رگ و خون و پوست و تمام سلولهای بدن ما از آنهاست،همه مارا سخت بخود مشغول کرده است.سالیان سال است که در دیار عزیز ما فقط تلک تلک عصای بزرگان ما طنین انداز است ،بعصی از آنها به پیروی از فرزندانشان برای آسایش فرزندان و خودشان زادگاه و موطن یک عمر خاطره را رها کرده و هجران گزیده اند ،اگر چه آنها نزد فرزندان خود هستند اما روح و روان آنها با گوسفندان و مالها و سرزمین دیار خود هست .نمیدانم چرا ولی بیشتر پیران ما خانه خودشان را که جز صفا و صمیمیت چیز دیگری در آن یافت نمیشود با بهترین شرایط زندگی خارج از خشک عوض نمیکنند.و این بعضی مواقع فرزندان را دچار بحران میکند و کار بجایی رسیده است که فرزندان هم علی رغم میل باطنی اشان بودن والدین در خشک را ترجیح میدهند و مواردی که در خشک دیده میشود این اعتماد را دو چندان میکند.
عظمت کار داوطلبانه:
ادامه مطلب ...
خداوندا بده شری که خیر ما در آن باشد.
این کلام مصداق همان موضوع است .در زمانیکه همگی در تدارک تحویل سال 93 به 94 بودیم چند تا جوان بی تجربه و خام باعث و بانی یک دعوا در خشک شدند و
در این موقع عده ای از افراد بزرگ خشک و کلاته بالا که از نبوغ و جسارت واز قلوبی با صفا و صمیمیت برخوردار بودند یک روز بیاد ماندنی را برای همیشه تاریخ دو
روستا در راستای بد خلقی این جوانان خلق کردند.
5 فروردین 94 عده ای خودجوش از خشک بطرف عقیک با پای پیاده رهسپار شده و تمامی آشغالهاییکه ریخته شده بود را جمع اوری و با یک وانت حمل کرده و
سوزاندندو از طرف کلاته بالا نیز این روند با چاشنی دف و ساز تکرار شد وهمگی روز خوبی را با برپایی بازیها کهن و سنتی و خوردن چای و شیرینی و تقدیم
یادبودهای به سالمندترین و خردسالترین افراد برگزار کردند.
از شنیدنیها حاکی است که امسال نیز در نظر است تا مراسم در عقیک با برنامه تر اجرا گردد.در صورت خبر موثق اطلاع رسانی خواهد شد.