آیین های کثرت گرایی در خشک

عاشورا یکی از آیین های نیاکان ماست که با درایت و هوشمندی مضاعفی در خشک مسیرهای دور و درازی  را طی کرده است.از زمانیکه خشک مرحله محله بودن خود را پشت سر میگذارد بطور دقیق بر ما معلوم نیست .اما میتوانیم مبنای تاریخ نگاری خودمان را به یک قرن و نیم پیوند بزنیم.

عاشورا اگر چه یک روز بود ولی دامنه اثر گذاری آن تمام قالبهای انسانی و تاریخ را در نوردیده است وچنان عمیقانه و ژرفانه تاثیر گذاشته که همه ساله این رخداد تاریخی زنده میشود و همه مبارزان و آزادیخواهان حتی غیر شیعی در مقابل عظمت روحیه شجاعت و جنگاوری و مقاومت آن امام همام سر تعظیم فرود میاورند.

و نیاکان ما با خلق سنت های قشنگ این رخداد را دو چندان حماسی تر و زیباتر جلوه گر مینمایند.

منطق های عامیانه خشک

منطق های عامیانه به این خاطر نامگذاری میشود که عقاید و تفکر مردم ما در عین حال که ظاهری غیر علمی یا دانشی دارد اما بارها مشاهده شده که آن نظرها واقعیت پیدا کرده است. به نمونه های ذیل توجه فرمایید:

1-چله بند: اگر در روزهای چله رعدوبرق و صاعقه باشد تا چهل روز بعد خبری از باران نخواهد بود.

دوتا چله داریم چله کلان که از اول دی ماه تا دهم بهمن ماه است و چله خرد از بیست بهمن تا اول اسفند ماه میباشد.و ماه اسفند به ماه نوروز معروف است.

زیر ساختهای هویتی خشک

زیرساختهایی که شمرده میشود بخش کوچکی از هویت مارا در بر میگیرد

1-قلعه:نماد مقاومت -جنگاوری و الگوی تنازع بقای مردم ماست.

همانطوریکه میدانیم ابتدا نیاکان ما در کنار رودخانه  فصلی خشک سکنا داشته اند سپس بخاطر طغیان احتمالی رودخانه و یورش های گاه و بیگاه بیگانگان ،خود را به بلندی یعنی قلعه رسانده اند.ودر آنجا مسلح وشباهنگام به نگهبانی میپردازندودر طی دوران اجانب را کشته و خود جان باخته اند.

2-حفر کانال یا سوق بین قلعه و کاریز خشک بطول نزدیک به یک کیلو متر:این نماد سختکوشی و تلاش برای زندگی کردن وداشتن امید به آینده و استتار.

علیجان ممدا ژول ورن خشک

ژول ورن رمان نویس مشهور فرانسوی  با کتابهای سفر به مرکز زمین،زیر دریا و دور دنیا در هشتاد روز شهرتی جهانی پیدا کرد و با پیش بینی های ارزنده و روشن بینانه خود ،چراغ راهنمای نواوران و دانشمندان پس از یک سده پس از خود شد.و در سال 1905 یعنی 111 سال پیش به ابدیت پیوست.

در همین حدود شخصی کوتاه قد اما فربه بنام علیجان ممدا در خشک زندگی میکند مردم روایت میکنند که وی همیشه کتابی در دست داشته و در زمان بیکاری از روی کتاب برای مردم مطالبی میخوانده است. در آنزمان مردم در فصل سرما که توام با برف و باران و بیکاری عجین بوده در محلی بنام پی شهر مینشسته و با هم از هر دری سخنی میگفتند.

همانطوریکه میدانیم در انزمان تعداد با سوادان بسیار اندک بوده اند .و این نشانده شخصیت  برجسته و  آگاه ایشان در علوم  مطرح آنزمان  است.ایشان از روی آن کتاب پیش بینی های عجیب و غریبی میکند که در آنزمان اینقدر نا ملموس  و غیر قابل درک جلوه میکند که مردم به او لقب دیوانه را داده اند.

ایشان میگفتندکه:

پنجم فروردین روزپاکی و مهربانی و میثاق خشک تروتازه و کلاته بالای شاد

خداوندا بده شری که خیر ما در آن باشد.

این کلام مصداق همان موضوع است .در زمانیکه همگی در تدارک تحویل سال 93 به 94 بودیم چند تا جوان بی تجربه  و خام باعث و بانی یک دعوا در خشک شدند و

در این موقع عده ای از  افراد بزرگ  خشک و کلاته بالا که از نبوغ و جسارت واز قلوبی با صفا و صمیمیت برخوردار بودند یک روز بیاد ماندنی را برای همیشه تاریخ دو

روستا  در راستای  بد خلقی این جوانان خلق کردند.

5 فروردین 94 عده ای خودجوش از خشک بطرف عقیک با پای پیاده رهسپار شده و تمامی آشغالهاییکه ریخته شده بود را جمع اوری و با یک وانت حمل کرده و

سوزاندندو از طرف کلاته بالا نیز این روند با چاشنی دف  و ساز تکرار شد وهمگی روز خوبی را با برپایی بازیها کهن و سنتی و خوردن چای و شیرینی و تقدیم

یادبودهای به سالمندترین و خردسالترین افراد برگزار کردند.

از شنیدنیها حاکی است که امسال نیز در نظر است تا مراسم در عقیک با برنامه تر اجرا گردد.در صورت خبر موثق اطلاع رسانی خواهد شد.