یک سری عادت هایی در بین ما وجود دارد ودر زمان های مختلف فراز و فرودهای زیادی نیز داشته است و با این که کمتر کسی آنرا تایید می کند اما این عادت به ظاهر زننده و نکوهش شده هرگز از طرف هیچ شخص یا نهادی مورد آسیب شناسی جدی قرار نگرفته است.
آب مایه حیات است ،آب آبادانی است،با آب :بهداشت ،سلامتی ،تجارت خوب،اقتصادسالم،و زندگی با نشاط جریان دارد . وبدون آب دیگر هیچ!!!؟
پیران ما میگفتند در مسافرت سعی کنید ،آب را به آب برسانید و نان را به نان،یعنی این که اگر هیچ چیز نداشته باشید این دو مولفه فوق العاده حایز اهمیت هستند.
نیاکان ما سرزمینی را برای سکونت انتخاب کردند که ویژه گی های منحصر بفردی را در خوددارد:از نطر جغرافیایی ،کانون ثقل منطقه ،در کنار رودخانه فصلی خشک که سرشار از آبهای سطحی بوده است،کاریزهای متعدد ( ) و چشمه سارهای آب شیرین مثل :چشمه های پای گدار،پای مزار،خدادوست،چشمه شادروان موسی لیلی،چشمه شادروان آخوند عظیم و.......که سالیان سال آب شرب مردم را جوابگو بود.
چاه های مکانهای مذهبی دو حلقه _چاه تک باغ و چاه محله قبرستان از جمله منابع تامین آب شرب تا دهه 60 بوده اند.
زبان یکی از مهمترین اعضای بدن است و در زندگی روزمره نیز تاثیر بسزایی دارد ،تحول و تکامل گویشها و همچنین با تحلیل دگرگونی های آن می توان رخدادهای زندگی نسلی را واکاوی نمود. ودر زمان معاصر دهخدا ودر گذشته نویسندگان و شاعران زیادی از جمله فردوسی کمک زیادی به فرهنگ گفتمانی فارسی زبانان کردند.
برگزاری جشن های نوروزی بطور عام خبر از جشن و شادی و پایکوبی دارد اما بطور خاص ،در هر جامعه ای پیام منحصر بفردی را الغا می کند.
برگزاری آیین های نوروزی قبل از انقلاب در خشک بسیار با شکوه و پر طمطراق و با بازیهای مفرح عجین بود. آن بازیها در پست های اولیه بطور مجمل باز گو شده است.در حدود یک ماه مانده به نوروز ،پدران و مادران در تدارک مهیا کردن سفره هفت سین به معنای واقعی بودند و از همه وقت بر تر ،تهیه سمنو بود (قبل تر توضیح داده شده است) و مواد سفره عبارت بودند از : سمنو ،برونی،کیشته زردآلوی نمیده،پنیر طبیعی،آلوی نمیده،سیر سرکه ای ،فله ،ماست ،و نان قرص تازه.